خدایاامشب این دل پاره گشته

به دستان توبازهم دیده بسته

منم محتاج یک نگاه دیگرتو

منم سرگشته ازتوبه شکستن

به دستانم بده نیروکه بازآیم به سویت

بگم پروردگارم کفرنکردم

زدم قلب رفیقی راشکستم توبه کردم

ببخشایم که دیگرسوی لیلایم نمیرم

دلی بشکستموغافل نمیشم

بگیردستهای ناتوانم

بده قدرت به این قلب شکسته

بگم یارب زتکرارگناهم گشته خسته

بیاوتویارم باش

مرهم دل بی قرارم باش

توخودگفتی که گرتوبه شکستی بازبیایم

ولی امادگررویی ندارم شرمسارم

بگم یارب برای بارآخر

دوباره ودوباره ودوباره دل شکستم

خدایاحال هیچ کاری ندارم

دلم تنگ است وآرامش ندارم

بی مهری یارراتاکی توان نادیده گرفت

دل راتابه کی می توان باآرزوی شایدبه بازی گرفت

شعرنمی گویم،این حرف،حرف دل است

بی احساسم گرچه این غم هنوزهم درون دل است

سخت می گریم ازدست دوست

که هرچه برسرم آمدبه دست اوست

خدایاگشته ام حیرانه حیران وتومی دانی

عاشقی کردم،مراگفتند دیوانه ای بازهم می دانی

شایداین راه دراز امروزبه آخرنرسد

شایددیگراین امیدواری به فردانرسد

هرگزازدست دل یارننالم هیهات

این که دل نیست تماماشده سنگ وبازهم هیهات

دل من سخت درگرونام توست

بگویم لبیک به توبهترازانتظاردرراه توست

گویندقفس بی احساس است

زندانی برای دل کبوترهاست

اینجاآسمان است

کبوتردراوج پروازاست

درست،می دانم این پروازخیالیست

این خیال زیباترازخودپروازاست

قصه ی قفس تکراریست

این کبوترتاابدزندانیست

چه خیال خوب وروشنیست

خیالی باطل که درفکرپروازاست

کلام درقفس زندانیست

این حبس خیلی بی احساس است

عاشقی در قفس زیباست